با دست و چشم های باز ایستاد و به جوخه آتش خیره شد.کشیش،وکیل و راهبه ها امی به عقب گذاشتند. فرمانده جوخه آتش با دقت مواظب بود تا سربازان اسلحه هایشان را آزمایش نکنند معمولا به یکی از سربازان اسلحه ای با خشاب خالی میدادند اما کسی نمی دانست آن اسلحه کدام است،به این ترتیب هریک از افراد جوخه آتش میتوانست فرض کند که محکوم به اعدام را نکشته و دیگران او را اعدام کرده اند.